Συμβουλές για θέσπιση ορίων στα παιδιά

Συντάκτης andri 07/05/2018 0 Σχόλια

 

 

  • Να υπάρχει ένα υποστηρικτικό και ασφαλές περιβάλλον.

  • Να υπάρχει κατανόηση και σχέση εμπιστοσύνης γονέα-παιδιού.

  • Οργανώστε μαζί το πρόγραμμα της ημέρας.

  • Διδάξετε στο παιδί σωστούς τρόπους συμπεριφοράς, όπως και κοινωνικούς και ηθικούς κανόνες.

  • Να είστε λογικοί, σταθεροί και συνεπείς σε αυτά που ζητάτε.

  • Θέστε μαζί τα όρια και να εξηγήσετε γιατί είναι σημαντικό να τηρούνται, η εξήγηση να γίνεται εκ των προτέρων και σε ήρεμες στιγμές του παιδιού.

  • Δώστε του την ευκαιρία για ελευθερία λόγου και δυνατότητα επιλογής στα πλαίσια ορίων, π.χ. « Ποια παπούτσια θα ήθελες να φορέσεις σήμερα, τα κόκκινα ή τα μπλε;».

  • Να δίνετε εξήγηση, για το τι θα συμβεί εάν δεν τηρηθούν-παραβιαστούν τα όρια, να έχετε συγκεκριμένο πλάνο γι’ αυτό ούτως ώστε να είστε σίγουροι πως θα τηρηθεί και να γίνεται άμεσα και όχι με καθυστέρηση.

  • Αποφύγετε εντελώς τις αυστηρές ποινές και απειλές. Μπορείτε να πείτε στο παιδί τι θα κερδίσει εάν καταφέρει κάτι και όχι τι θα πάθει εάν δεν έχει κάνει κάτι.

  • Ανταμείβετε, επιβραβεύετε και ενθαρρύνετε τις θετικές-σωστές συμπεριφορές του παιδιού αλλά όχι το ίδιο το παιδί, π.χ. «Μπράβο που πήρες το πιάτο σου στο νεροχύτη» και όχι «Τι καλό παιδί που είσαι που πήρες το πίατο σου στο νεροχύτη».

  • Να μην υπάρχει βίαιη τιμωρία. Τιμωρία σημαίνει στέρηση, δηλαδή, να μην αποκτήσει κάτι που του αρέσει, να μνη συμμετέχει σε κάποια ευχάριστη δραστηριότητα κλπ.

  • Να δέχεστε και να αναγνωρίζετε τα λάθη σας προς το παιδί. Σημαντικό να ζητάτε συγνώμη, αυτό θα δείξει προς το παιδί ένα καλό πρότυπο και θα σας σέβετε περισσότερο.

  • Ενθαρρύνετε και επιβραβεύετε το παιδί κάθε φορά που κάνει κάτι το οποίο εμπίπτει στα όρια που θέσατε, π.χ. μαζεύει τα παιχνίδια του, βλέπει τηλεόραση σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που ορίσατε.

  • Κάντε το παιδί να καταλάβει πως δεν απορρίπτετε το ίδιο, αλλά την πράξη του και να μην βάζετε συχνές τιμωρίες για ασήμαντα ζητήματα.

  • Αγνοείστε αρνητικές συμπεριφορές του παιδιού (εφόσον βέβαια δεν είναι ακραίες), που αποσκοπούν την προσοχή σας, να μην δείχνετε ενοχλημένοι και θυμωμένοι, διότι έτσι θα τις ενδυναμώνετε.

  • Μην ασχολείστε τόσο με την αρνητική συμπεριφορά του παιδιού, αλλά περισσότερο σημαντικό είναι να εξηγήσετε τι έπρεπε να είχε κάνει και γιατί.
     

Σημαντικό, να μην νιώθετε άσχημα για οποιαδήποτε όρια θέσετε διότι το παιδί έχει ανάγκη από όρια, μέσα από αυτά θα νιώσει ασφάλεια και σταθερότητα. Πολλές φορές θα αντιδράσει γι’ αυτά, αλλά κάποια στιγμή θα τα δεχτεί και θα υπακούσει, φτάνοντας στο συμπέρασμα πως αυτό που του επιβάλλετε είναι σωστό και λογικό και όχι μια αυστηρή τιμωρία.

 

Να θυμάστε, η παροχή ασφάλειας, σταθερότητας και επικοινωνίας κάνει το έργο σας λιγότερο δύσκολο.

 

Γράφει η Νικολέττα Πιτσιλλίδου

Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια με εξειδίκευση σε θέματα Παιδιών και Εφήβων

 

Αφήστε Σχόλιο